De Indiase stad Panipat is de hoofdrolspeler op het gebied van het recyclen van textiel. Met circa 500 textiel recycling fabrieken en werkgelegenheid voor honderden textielwerkers, trekt Panipat veel arbeiders die hard op zoek zijn naar werk. De kinderen gaan vaak mee naar de fabrieken en/of moeten ook zorgen voor een inkomen. Door deze kinderen een overbruggingsopleiding te bieden, worden de kinderen uit de fabrieken gehaald en kunnen ze later naar een reguliere school. Zo doorbreken we de vicieuze cirkel. Dit is het verhaal van een van deze kinderen: Panchi.
“Ik kom uit Uttar Sagaharpur en ben in 2015 met mijn ouders naar Panipat gemigreerd. Ik heb 4 broers en 1 zus, ik ben de jongste van het gezin. Mijn zus en oudere broer zijn al getrouwd en mijn twee andere broers wonen in een dorp bij familieleden. Mijn vader is boer en mijn moeder werkt in een textielfabriek in Panipat. Ik heb altijd al naar school gewild, maar mijn ouders hebben het zich nooit kunnen veroorloven. Daarom ging ik vaak met mijn moeder mee naar de fabriek en hielp ik haar met haar werk. Soms bleef ik thuis bij mijn broer. Ik was zo gelukkig toen een leraar ons op 17 maart kwam opzoeken om te vertellen over de overbruggingsopleiding van Sympany. Op het begin wilde mijn vader mij niet naar de school sturen, maar gelukkig dacht mijn moeder daar heel anders over. Zij wilde ervoor zorgen dat ik een betere toekomst zou krijgen dan zij heeft.”
“Ik heb er altijd van gedroomd om leraar te worden en op de dag dat ik mijn boeken binnenkreeg, leek die droom voor het eerst mogelijk. Nu weet ik dat ik het voor elkaar kan krijgen om een leraar te worden. Ik wil net zoals mijn leraar andere kinderen helpen om naar school te gaan.”
“Op de overbruggingsschool doe ik altijd mijn uiterste best en leer ik elke dag nieuwe dingen. Wat ik nog leuker vind dat de vakken, zijn de activiteiten die georganiseerd worden. Daarbij morgen we onze ouders uitnodigen. Ik vind het leuk om te dansen en mijn ouders zeggen altijd tegen mij dat ik het goed doe. Ze zijn ook blij om te zien dat ik vooruitga op school.”
by 