Gemeenten of geprivatiseerde gemeentelijke afvalorganisaties wensen af en toe zelf de textiel in te zamelen om het vervolgens aan de hoogste bieder te verkopen. Zoals ik al meerdere keren heb verteld, zorgt die ontwikkeling ervoor dat charitatieve inzamelaars steeds minder geld verdienen voor de (ontwikkelings)projecten in binnen- en buitenland. Het is namelijk een groot verschil of we tegen een redelijk tarief zelf mogen inzamelen in een gemeente of dat een ander dat doet en voor de hoogste prijs dat textiel verkoopt (aan bijvoorbeeld Sympany).
Als gevolg van deze zeer zorgwekkende ontwikkeling heeft Sympany de afgelopen weken nog iets anders moeten doen. Zeer vervelend voor de direct betrokkenen. We moeten namelijk van vier chauffeurs de arbeidscontracten ontbinden, omdat het inzamelwerk afneemt en zo onzeker wordt dat we hen niet meer in vaste dienst kunnen hebben. Niet omdat de inzameling vanaf dat moment goedkoper kon worden uitgevoerd, maar puur omdat de afvaldienst zelf de textielinzameling verzorgt om dit vervolgens voor de hoogste prijs te kunnen verkopen op de Nederlandse markt.
Dat betekent dat we logischerwijze in zo goed mogelijk overleg een passende oplossing voor de chauffeurs proberen te vinden, maar fijn is het niet. Enkelen van hen werken al langer dan tien jaar voor ons. Nog niemand heeft aannemelijk kunnen maken dat door de wijzigingen de inzameling beter of efficiënter gaat. Zelfs in tegendeel, mijn stellige overtuiging is dat de inzameling alleen maar duurder wordt. Textiel inzamelen is een vak apart en daar wordt veel te gemakkelijk over gedacht door sommige beleidsambtenaren. Erg jammer en sneu voor mijn (ex) collega’s.
by 